دینا / آیین دادرسی / ادله اثبات دعوی / تفاوت انکار و تردید چیست

تفاوت انکار و تردید چیست

ارتباط با ما

درصورتی که برای مشاوره در تمامی زمینه های ذکر شده در سایت، به دانش چندین ساله ما در این زمینه نیاز داشتید می توانید با شماره تلفن 9099075303 ( تماس با تلفن ثابت از سراسر کشور و به ازای هر دقیقه 180000 ریال ) در ارتباط باشید. سایت مشاوره دینا یک مرکز خصوصی و غیرانتفاعی است و به هیچ ارگان دولتی و خصوصی دیگر اعم از قوه قضاییه ، کانون وکلا ، کانون کارشناسان رسمی دادگستری و .... هیچگونه وابستگی ندارد.
جهت ارئه انتقادات، پیشنهادات و شکایات با شماره تلفن 54787900-021 تماس حاصل فرمایید.

logo-samandehi

تمامی حقوق این سایت متعلق به دینا می باشد ©

تماس از کل کشور : ۳ ۰ ۳ ۵ ۷ ۰ ۹ ۹ ۰ ۹
همه روزه حتی ایام تعطیل از :  ۸ صبح   الی ۱  شب

در این مقاله به بررسی تفاوت های انکار و تردید و فرق میان آنها می پردازیم .

 

بر اساس قانون آیین دادرسی مدنی ، دفاع شکلی در برابر اسناد در دادگاه ها به صورت انکار ، تردید و جعل صورت می پذیرد که در این میان ، اظهار ادعای انکار و تردید خاص اسناد عادی است و برای اسناد رسمی به کار نمی رود و در مقابل ، برای اسناد رسمی هم می توان ادعای انکار و تردید نموده و هم ادعای جعل که قبلا این موضوعات را در مقاله های جداگانه ای تحت عنوان انکار و تردید در اسناد عادی و جعل اسناد عادی و رسمی بررسی نموده ایم ، اما در این مقاله قصد داریم به بررسی تفاوت انکار و تردید و فرق بین انکار و تردید بپردازیم ؛ به همین مناسبت نخست به توضیح مختصری پیرامون انکار و تردید پرداخته و سپس تفاوت انکار و تردید را مورد بررسی قرار می دهیم .

انکار چیست

زمانی که یکی از طرفین دعوا برای اثبات ادعای خود در دادگاه یک سند عادی یا سندی غیر رسمی را ائه می نماید ، شخصی که سند به ضرر او است ، می تواند انتساب سند ارائه شده به خود را انکار نماید . در واقع ، انکار سند عادی به این معناست که شخص تعلق دست خط سند عادی ، مهر یا امضای آن سند به خود را رد کرده و نمی پذیرد . به عنوان مثال شخص خواهان ( الف ) ، علیه شخص خوانده ( ب ) به استناد یک فقره چک که ذیل آن توسط خوانده ( ب ) امضا شده است ، در دادگاه اقامه دعوا نموده و وجه آن چک را مطالبه نماید . در این صورت ، شخص ( ب ) می تواند در دفاع از خود در دادگاه بگوید که این سند توسط وی نوشته نشده و یا اینکه توسط وی امضا نشده است . در این صورت ، وی صرفا می تواند اصطلاح " انکار سند " را برای رد انتساب سند عادی به خود ( در این مثال چک ) را به کار ببرد . برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد اسناد عادی و اسناد رسمی کلیک کنید .

تردید چیست

در قسمت قبل ، به بررسی انکار سند عادی پرداختیم ، اما یکی دیگر از روش های دفاع شکلی در برابر سند ، تردید نسبت به آن است که در این قسمت قصد داریم مفهوم آن را مطرح کنیم . به طور کلی ، تردید در اسناد عادی به این معناست که شخصی که سندی علیه او مورد استناد قرار گرفته است ، انتساب دست خط ، مهر یا امضای آن به منتسب الیه را رد کند ؛ اما چون به طور قطع از این امر مطلع نیست ، ادعای تردید می کند . به عنوان نمونه ، شخص متوفی به موجب یک وصیت نامه مالی را به دیگری بخشیده است و موصی له ( یعنی کسی که به موجب وصیت مالی به وی بخشیده شده است ) ، به استناد این وصیت نامه دعوایی را علیه ورثه متوفی اقامه می کند . در چنین حالتی ، ورثه متوفی که مکلف به اجرای وصیت هستند ، می توانند نسبت به سند عادی وصیت نامه اظهار تردید نمایند . در این خصوص لازم به ذکر است که اظهار تردید نسبت به سند عادی صرفا با عبارت " تردید در سند " امکان پذیر می باشد . برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص نحوه رسیدگی به انکار و تردید و مهلت انکار و تردید سند عادی کلیک کنید .

تفاوت انکار و تردید چیست

در قسمت قبل ، مفهوم انکار و تردید در خصوص سند عادی را مورد بررسی قرار دادیم که بر اساس آن ، در می یابیم که اظهار انکار و تردید نسبت به اسناد ، صرفا در خصوص اسناد عادی مطرح می شود . بنابراین ، یکی از شباهت های انکار و تردید این است که ادعای انکار و تردید نسبت به اسناد رسمی قابل طرح نیست و انکار و تردید صرفا در خصوص اسناد عادی امکان پذیر است . در مقابل ، برای اعترض به اسناد رسمی می توان ادعای جعل ، ادعای انکار و ادعای تردید نمود . برای آشنایی با ادعای جعل سند رسمی و سند عادی کلیک کنید .

اما تفاوت انکار و تردید چیست و انکار و تردید چه فرقی با هم دارند ؟

با عنایت به ماده 216 آیین دادرسی مدنی که می گوید : " کسی که علیه او سند غیر رسمی ابراز شود ، می تواند خط یا مهر یا امضا و یا اثر انگشت منتسب به خود را انکار نماید و احکام منکر بر او مترتب می گردد .  اگر سند ابرازی منتسب به شخص او نباشد ، می تواند تردید کند " ، در می یابیم که تفاوت انکار و تردید آن است که طرفی که سندی علیه او ابراز شده است و سند منتسب به خود او باشد و بخواهد به اصالت آن سند اعتراض نماید ، باید اصطلاح " انکار " را به کار گیرد و در مقابل ، اگر سند منتسب به شخص دیگری بوده و علیه او ارائه شده باشد ، باید از اصطلاح " تردید " استفاده کند . لازم به ذکر است که در صورتی که این اعتراض با هر عبارت دیگری به کار رود ، فاقد اثر بوده و دادگاه ملزم به رسیدگی نمی باشد . بنابراین ، استفاده صحیح از " انکار یا تردید نسبت به سند " حائز نقشی کلیدی در رسیدگی به پرونده می باشد . برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد شباهت های انکار و تردید کلیک کنید .

برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد تفاوت های انکار و تردید و فرق آنها به کانال تلگرام آیین دادرسی و ادله اثبات دعوا مراجعه کنید . کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی دینا نیز آماده اند تا با ارائه خدماتی در زمینه مشاوره حقوقی تلفنی دینا به سوالات شما عزیزان پیرامون تفاوت های انکار و تردید و فرق آنها​​​ پاسخ دهند .