دینا / کیفری / سایر موضوعات کیفری / فرایند صدور قرار بازداشت موقت

فرایند صدور قرار بازداشت موقت

ارتباط با ما

درصورتی که برای مشاوره در تمامی زمینه های ذکر شده در سایت، به دانش چندین ساله ما در این زمینه نیاز داشتید می توانید با شماره تلفن 9099075303 ( تماس با تلفن ثابت از سراسر کشور و به ازای هر دقیقه 290000 ریال ) در ارتباط باشید. سایت مشاوره دینا یک مرکز خصوصی و غیرانتفاعی است و به هیچ ارگان دولتی و خصوصی دیگر اعم از قوه قضاییه ، کانون وکلا ، کانون کارشناسان رسمی دادگستری و .... هیچگونه وابستگی ندارد.
جهت ارئه انتقادات، پیشنهادات و شکایات با شماره تلفن 54787900-021 تماس حاصل فرمایید.

logo-samandehi

تمامی حقوق این سایت متعلق به دینا می باشد ©

تماس از کل کشور : ۳ ۰ ۳ ۵ ۷ ۰ ۹ ۹ ۰ ۹
همه روزه حتی ایام تعطیل از :  ۸ صبح   الی ۱  شب

قرار بازداشت موقت از جمله قرارهایی هستند که به منظور دسترسی به متهم و حضور به موقع وی ، جلوگیری یا فرار یا مخفی شدن او صادر می گردد و با صدور قرار بازداشت موقت توسط بازپرس باید قرار فورا به اطلاع دادستان برسد و دادستان ظرف 24 ساعت باید نظر خود را کتبا به بازپرس اعلام کند .

 

 

قرار بازداشت موقت از جمله قرارهای تامین هستند که به منظور دسترسی به متهم و حضور به موقع وی ، جلوگیری یا فرار یا مخفی شدن او و تضمین حقوق بزه دیده برای جبران ضرر و زیان وی ، بعد از تفهیم اتهام و انجام تحقیقات لازم ، در صورت وجود دلایل کافی توسط بازپرس صادر می شوند  .
بازداشت موقت یا به عبارت دیگر توقف احتیاطی یکی از شدیدترین قرارهای تامین است که در فرآیند تحقیقات مقدماتی توسط بازپرس صادر می شود .
صدور قرار بازداشت موقت و مواردی که صدور قرار بازداشت موقت جایز است در قانون آیین دادرسی کیفری بیان شده است . به همین دلیل در این مقاله به بررسی قرار بازداشت موقت و فرایند صدور قرار بازداشت موقت می پردازیم .

بازداشت موقت یک قرار است که در مرحله تحقیقات مقدماتی صادر می شود و به طور موقت متهم پرونده را بازداشت می کند . شاید به نظر برسد این اصل مخالف با قانون و اصل برائت است . زیرا طبق قانون تا زمانی که جرم کسی ثابت نشده باشد ، نمی توان او را مجازات کرد اما در قرار بازداشت موقت به نظر می رسد ، بدون اثبات مجرمیت متهم ، او بازداشت می شود  . 
قرار بازداشت توسط بازپرس و یا دادیار پرونده و برای دادستان ارسال می شود . طبق ماده 237 قانون آیین دادرسی کیفری سال 92 صدور قرار بازداشت موقت جایز نیست مگر در مورد جرائمی که دلایل و قرائن و امارات کافی وجود داشته باشد  .

صدور قرار بازداشت موقت در صورتی ممکن است قرار مستدل و موجه باشد و مستند قانونی و ادله آن ذکر شود .
بازداشت موقت ، که عبارت از سلب آزادی متهم و زندانی کردن او در تمام یا قسمتی از فرایند تحقیقات مقدماتی است ، بدون تردید یکی از مطمئن ترین راه ها برای قاضی تحقیق است تا با توسل به آن مانع از این شود که متهم در مرحله تحقیقات مقدماتی و محاکمه و حتی مرحله قطعیت حکم و اجرای مجازات بتواند با فرار یا مخفی کردن خود موجب اختلال در رسیدگی به جرم و تاخیر یا ایجاد مانع در اجرای حکم کیفری گردد . 

بازداشت موقت یک قرار است که در مرحله تحقیقات مقدماتی صادر می شود و به طور موقت متهم پرونده را بازداشت می کند . شاید به نظر برسد این اصل مخالف با قانون و اصل برائت است . زیرا طبق قانون تا زمانی که جرم کسی ثابت نشده باشد ، نمی توان او را مجازات کرد اما در قرار بازداشت موقت به نظر می رسد ، بدون اثبات مجرمیت متهم ، او بازداشت می شود  . 
قرار بازداشت توسط بازپرس و یا دادیار پرونده و برای دادستان ارسال می شود . طبق ماده 237 قانون آیین دادرسی کیفری سال 92 صدور قرار بازداشت موقت جایز نیست مگر در مورد جرائمی که دلایل و قرائن و امارات کافی وجود داشته باشد  .

صدور قرار بازداشت موقت در صورتی ممکن است قرار مستدل و موجه باشد و مستند قانونی و ادله آن ذکر شود .
بازداشت موقت ، که عبارت از سلب آزادی متهم و زندانی کردن او در تمام یا قسمتی از فرایند تحقیقات مقدماتی است ، بدون تردید یکی از مطمئن ترین راه ها برای قاضی تحقیق است تا با توسل به آن مانع از این شود که متهم در مرحله تحقیقات مقدماتی و محاکمه و حتی مرحله قطعیت حکم و اجرای مجازات بتواند با فرار یا مخفی کردن خود موجب اختلال در رسیدگی به جرم و تاخیر یا ایجاد مانع در اجرای حکم کیفری گردد . 

بازداشت موقت یک قرار است که در مرحله تحقیقات مقدماتی صادر می شود و به طور موقت متهم پرونده را بازداشت می کند . شاید به نظر برسد این اصل مخالف با قانون و اصل برائت است . زیرا طبق قانون تا زمانی که جرم کسی ثابت نشده باشد ، نمی توان او را مجازات کرد اما در قرار بازداشت موقت به نظر می رسد ، بدون اثبات مجرمیت متهم ، او بازداشت می شود  . 
قرار بازداشت توسط بازپرس و یا دادیار پرونده و برای دادستان ارسال می شود . طبق ماده 237 قانون آیین دادرسی کیفری سال 92 صدور قرار بازداشت موقت جایز نیست مگر در مورد جرائمی که دلایل و قرائن و امارات کافی وجود داشته باشد  .

صدور قرار بازداشت موقت در صورتی ممکن است قرار مستدل و موجه باشد و مستند قانونی و ادله آن ذکر شود .
بازداشت موقت ، که عبارت از سلب آزادی متهم و زندانی کردن او در تمام یا قسمتی از فرایند تحقیقات مقدماتی است ، بدون تردید یکی از مطمئن ترین راه ها برای قاضی تحقیق است تا با توسل به آن مانع از این شود که متهم در مرحله تحقیقات مقدماتی و محاکمه و حتی مرحله قطعیت حکم و اجرای مجازات بتواند با فرار یا مخفی کردن خود موجب اختلال در رسیدگی به جرم و تاخیر یا ایجاد مانع در اجرای حکم کیفری گردد .