در پاسخ به پرسش طلاق خلع چیست باید گفت که طلاق خلع طلاقی است که در آن زن با پرداخت بخشی یا تمام مهریه به شوهر، از او تقاضای طلاق میکند. در این نوع طلاق، معمولا زن به دلیل تنفر از زندگی مشترک و عدم تمایل به ادامه آن، حاضر میشود مهریه در طلاق خلع را ببخشد. همچنین، شرط رجوع خلعی به این معناست که مرد پس از طلاق نمیتواند به ازدواج بازگردد، مگر اینکه زن رضایت دهد و مرد مهریه را پس دهد.

طلاق خلع یکی از انواع طلاق در فقه اسلامی است که در آن زن به دلیل کراهت (تنفر) از شوهر و عدم تمایل به ادامه زندگی زناشویی، با بخشش تمام یا بخشی از مهریه یا پرداخت مالی به شوهر، درخواست جدایی میکند. برخلاف طلاق رجعی، در طلاق خلع مرد حق رجوع بدون رضایت زن را ندارد، مگر آنکه زن مهریه یا مال پرداختی را بازگرداند که به این حالت شرط رجوع خلعی گفته میشود.

طلاق خلع از جنبه های مهم حقوقی و اجتماعی برخوردار است، زیرا به زنانی که در زندگی زناشویی با مشکلات غیرقابل تحمل مواجه هستند، امکان میدهد با پرداخت مهریه یا مالی معادل، از این رابطه خارج شوند. مهریه در طلاق خلع نقش کلیدی دارد، زیرا اغلب به عنوان ابزاری برای آزادی زن از ازدواج ناخواسته عمل میکند. همچنین، شرط رجوع خلعی امنیت روانی بیشتری به زن میدهد، چرا که شوهر نمیتواند یکجانبه به زندگی مشترک بازگردد.

با توجه به اهمیت موضوع در این مقاله دینا، به پرسش طلاق خلع چیست پاسخ داده شده و شرایط این نوع از طلاق مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه نیز امکان رجوع در طلاق خلع بررسی و در مورد مهریه در طلاق خلع توضیح داده شده است.

رجوع در طلاق خلع

طلاق خلع نوعی از طلاق بائن است که در آن زن به دلیل کراهت و بیزاری از ادامه زندگی زناشویی، با بخشش تمام یا بخشی از مهریه یا پرداخت مالی دیگر به شوهر، تقاضای جدایی می‌کند. بر اساس ماده ۱۱۴۶ قانون مدنی، این مال می‌تواند معادل مهریه، کمتر یا بیشتر از آن باشد. ماهیت این طلاق بر اساس تمایل زن برای جدایی و پذیرش هزینه مالی آن شکل می‌گیرد.

طلاق خلع دارای چند ویژگی متمایز است: اولا زن باید داوطلبانه مالی را به شوهر بپردازد؛ ثانیا این طلاق از نوع بائن است و آثار حقوقی خاص خود را دارد؛ ثالثا برخلاف طلاق رجعی، دوره عده در این نوع طلاق متفاوت محاسبه می‌شود. این نوع طلاق راه‌ حلی برای زنانی است که ادامه زندگی برای آنها غیرممکن شده است.

نهاد طلاق خلع در حقوق خانواده ایران جایگاه ویژه‌ای دارد، چرا که به زنان امکان می‌دهد در شرایط دشوار، با پرداخت مالی به شوهر، از زندگی ناخواسته رهایی یابند. این ساز و کار نه‌ تنها به کاهش تنش‌های خانوادگی کمک می‌کند، بلکه راه‌حلی عادلانه برای پایان دادن به ازدواج‌های شکست‌خورده ارائه می‌دهد. از این رو، طلاق خلع به عنوان یکی از ابزارهای حمایتی از حقوق زنان در نظام قضایی ایران شناخته می‌شود.

رجوع در طلاق خلع

طلاق خلع نوعی از طلاق بائن است که در آن زن به دلیل کراهت و بیزاری از ادامه زندگی زناشویی، با بخشش تمام یا بخشی از مهریه یا پرداخت مالی دیگر به شوهر، تقاضای جدایی می‌کند. بر اساس ماده ۱۱۴۶ قانون مدنی، این مال می‌تواند معادل مهریه، کمتر یا بیشتر از آن باشد. ماهیت این طلاق بر اساس تمایل زن برای جدایی و پذیرش هزینه مالی آن شکل می‌گیرد.

طلاق خلع دارای چند ویژگی متمایز است: اولا زن باید داوطلبانه مالی را به شوهر بپردازد؛ ثانیا این طلاق از نوع بائن است و آثار حقوقی خاص خود را دارد؛ ثالثا برخلاف طلاق رجعی، دوره عده در این نوع طلاق متفاوت محاسبه می‌شود. این نوع طلاق راه‌ حلی برای زنانی است که ادامه زندگی برای آنها غیرممکن شده است.

نهاد طلاق خلع در حقوق خانواده ایران جایگاه ویژه‌ای دارد، چرا که به زنان امکان می‌دهد در شرایط دشوار، با پرداخت مالی به شوهر، از زندگی ناخواسته رهایی یابند. این ساز و کار نه‌ تنها به کاهش تنش‌های خانوادگی کمک می‌کند، بلکه راه‌حلی عادلانه برای پایان دادن به ازدواج‌های شکست‌خورده ارائه می‌دهد. از این رو، طلاق خلع به عنوان یکی از ابزارهای حمایتی از حقوق زنان در نظام قضایی ایران شناخته می‌شود.

رجوع در طلاق خلع

طلاق خلع نوعی از طلاق بائن است که در آن زن به دلیل کراهت و بیزاری از ادامه زندگی زناشویی، با بخشش تمام یا بخشی از مهریه یا پرداخت مالی دیگر به شوهر، تقاضای جدایی می‌کند. بر اساس ماده ۱۱۴۶ قانون مدنی، این مال می‌تواند معادل مهریه، کمتر یا بیشتر از آن باشد. ماهیت این طلاق بر اساس تمایل زن برای جدایی و پذیرش هزینه مالی آن شکل می‌گیرد.

طلاق خلع دارای چند ویژگی متمایز است: اولا زن باید داوطلبانه مالی را به شوهر بپردازد؛ ثانیا این طلاق از نوع بائن است و آثار حقوقی خاص خود را دارد؛ ثالثا برخلاف طلاق رجعی، دوره عده در این نوع طلاق متفاوت محاسبه می‌شود. این نوع طلاق راه‌ حلی برای زنانی است که ادامه زندگی برای آنها غیرممکن شده است.

نهاد طلاق خلع در حقوق خانواده ایران جایگاه ویژه‌ای دارد، چرا که به زنان امکان می‌دهد در شرایط دشوار، با پرداخت مالی به شوهر، از زندگی ناخواسته رهایی یابند. این ساز و کار نه‌ تنها به کاهش تنش‌های خانوادگی کمک می‌کند، بلکه راه‌حلی عادلانه برای پایان دادن به ازدواج‌های شکست‌خورده ارائه می‌دهد. از این رو، طلاق خلع به عنوان یکی از ابزارهای حمایتی از حقوق زنان در نظام قضایی ایران شناخته می‌شود.

مهریه در طلاق خلع 

در طلاق خلع، مهریه نقش محوری ایفا می کند، چرا که زن با بخشش تمام یا بخشی از مهریه به شوهر (معروف به «فدیه» یا «عوض») از او درخواست جدایی می نماید. این مالی که زن می بخشد می تواند معادل مهریه، کمتر یا حتی بیشتر از آن باشد، اما معمولا مهریه یا بخشی از آن به عنوان فدیه انتخاب می شود.

بر اساس ماده ۱۱۴۶ قانون مدنی، این بخشش باید با کراهت زن از شوهر همراه باشد، به گونه ای که ادامه زندگی را برای وی غیرقابل تحمل سازد. این طلاق از نوع بائن است، یعنی مرد حق رجوع ندارد، مگر آنکه زن در مدت عده از بخشش خود رجوع کند.

زن می تواند در مدت عده از بخشش مهریه پشیمان شده و آن را پس بگیرد، که در این صورت طلاق از حالت بائن خارج شده و به طلاق رجعی تبدیل می شود. در این حالت، مرد نیز حق رجوع به زندگی مشترک را پیدا می کند. اما اگر عده به پایان برسد، زن دیگر نمی تواند مهریه را مطالبه کند، مگر آنکه در دادگاه اثبات کند که رجوع او در مدت عده صورت گرفته است. 

بخشش مهریه در طلاق خلع به معنای قطع دائمی رابطه مالی زن با شوهر است، مگر در موارد رجوع در عده. پس از ثبت طلاق، زن نمی تواند مهریه را به صورت مستقیم مطالبه کند، مگر در شرایط خاصی مانند اثبات عدم رضایت در زمان بخشش یا اجبار از سوی شوهر. همچنین، اگر زن مهریه را به طور کامل نبخشد و تنها بخشی از آن را فدیه قرار دهد، می تواند باقی مانده را در آینده مطالبه نماید. 

برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد طلاق خلع به کانال تلگرام حقوق خانواده مراجعه کنید. کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی دینا نیز آماده اند تا با ارائه خدماتی در زمینه مشاوره حقوقی تلفنی دینا به سوالات شما عزیزان پیرامون طلاق خلع​ پاسخ دهند.